Większość bezokoliczników posiada końcówkę -en, np. komen (przyjść). Są jednak pewne wyjątki, które przyjmują końcówkę -an, np. staan (stać).

Czasowniki dzielą się na słabe (zwakke werkwoorden) i mocne (sterke werkwoorden). Czasowniki słabe mają regularną odmianę we wszystkich czasach, czasowniki mocne odmieniają się nieregularnie w czasie przeszłym.

Podczas odmiany czasownika w liczbie pojedynczej należy dodawać odpowiednie końcówki. W liczbie mnogiej czasownik ma formę bezokolicznika.

maken - robić
ik maak
je maakt
hij maakt
ze maakt
het maakt
we maken
jullie maken
ze maken

Czasy

Czas teraźniejszy
- używa się, gdy mówimy o teraźniejszych wydarzeniach, a także przy opisywaniu stanów stałych i oczywistych.

Hij is 22 jaar oud. – On ma 22 lata.

Czas przeszły niedokonany
- używa się, gdy opowiadamy o zwyczajach, powtarzających się sytuacjach i czynnościach, które trwały dłuższy czas

Hij woonde daar lang. – Długo tam mieszkał.

Czas przeszły dokonany
- używa się, gdy opowiadamy o zakończonych sytuacjach z przeszłości.

Gisteren heb ik de auto gemaakt. – Wczoraj zreperowałem samochód.

Czas zaprzeszły
- używa się, gdy mówimy, że jedna czynność została wykonana wcześniej w stosunku do drugiej czynności.

Toen wij aankwamen, waren de meeste gasten al gearriveerd. – Kiedy
przyszliśmy, większość gości już dotarła.

Czas przyszły
W języku niderlandzkim jest kilka sposobów tworzenia czasu przyszłego:
1. Użycie czasu teraźniejszego i dodanie okolicznika czasu.
Morgen doe ik dat. – Jutro to zrobię.

2. Za pomocą czasownika gaan (iść)
Ik ga dat boek lezen. – Przeczytam tamtą książkę.

3. Za pomocą czasownika zullen (chcieć)
Ik zal dat doen. – Zrobi´ to.


Materiał opracowany na podstawie: Niderlandzki Kurs podstawowy